Klasyfikacja napadów padaczkowych jest rozbudowana i niezwykle skomplikowana, ale nie chodzi mi o to żeby przygotowywać Was do egzaminu z neurologii dziecięcej. Chciałabym w uproszczony sposób pokazać Wam i wytłumaczyć jak mogą wyglądać niektóre napady padaczkowe u dzieci. Aby lepiej to zobrazować przy każdym napadzie podany jest link do nagrania danego napadu. Chcę zaznaczyć, że nie jest autorem nagrań, pochodzą one z ogólnodostepnych platform edukacyjnych.
W skrócie wyróżniamy napady padaczkowe ogniskowe i uogólnione.
Napady padaczkowe ogniskowe:
- Mogą przybierać formę drgawek lub wysztywnienia kończyn po jednej stronie ciała, drżenia kącika ust lub powieki, mlaskania,
żucia, przełykania. Objawom mogą towarzyszyć zaburzenia świadomości czyli utrudniony kontakt z dzieckiem.
NAPAD OGNISKOWY 1
NAPAD OGNISKOWY 2
- Do tej grupy napadów zaliczamy również napady zgięciowe, które pojawiają się przede wszystkim u niemowląt,
charakteryzuja się pojawiającymi się w seriach wyrzutami kończyn z towarzyszącym utrudnionym kontaktem z dzieckiem i
niepokojem.
NAPADY ZGIĘCIOWE
Wśród napadów padaczkowych uogólnionych wyróżniamy:
- napady atoniczne, które mogą przybierać formy nagłych upadków, opadnięć tułowia i głowy
NAPAD ATONICZNY - napady toniczne – czyli wysztywnienie ciała, z towarzyszącym zaburzonym kontakem z dzieckiem
NAPAD TONICZNY - napady nieświadomości, które polegają na nagłym kilkusekundowym zatrzymaniu czynności i braku reakcji dziecka na głos i
dotyk,
NAPAD NIEŚWIADOMOŚCI 1
NAPAD NIEŚWIADOMOŚCI 2 - napady miokloniczne przybierające formę nagłych szarpnięć ciała, które powodują wypadanie przedmiotów z rąk
NAPAD MIOKLONICZNY - napady toniczno-kloniczne – z wysztynieniem i drgawkami całego ciała, z towarzyszącymi zaburzenia świadomości i
niekiedy bezwiednnym oddaniem moczu
NAPAD TONICZNO KLONICZNY
Oczywiście w rzadkich przypadkach napady przybierają jeszcze inne formy. Jeżeli obserwujesz epizody napadowe u swojego dziecka, pamiętaj, żeby sprawdzić podczas epizodu czy możesz go przerwać bodźcem głosowym, dotykowym, zmianą pozycji dziecka. Bardzo ważne jest nagranie ewentualnego epizodu i pokazanie go na wizycie u neurologa, gdyż bardzo często ciężko jest słowami opisać zachowanie dziecka, które nas niepokoi.